Obecnie wszystko wskazuje na to, że Tusk, zamiast otwarcie kwestionować wyniki wyborów prezydenckich (co byłoby politycznym samobójstwem i raczej nie zyskałoby społecznego poparcia), skupi się na ratowaniu własnego gabinetu. Już zapowiedział rekonstrukcję rządu i ograniczenie liczby ministrów, co jest wyraźnym sygnałem, że chce poprawić wizerunek i efektywność swojego zespołu. Coraz głośniej mówi się też o możliwym wotum zaufania – to klasyczny ruch mający pokazać, że koalicja jeszcze się trzyma.

Wyniki wyborów prezydenckich nie pozostawiły złudzeń – Karol Nawrocki, kandydat popierany przez PiS, pokonał Rafała Trzaskowskiego i obejmie urząd prezydenta. Obóz rządzący znalazł się w poważnym kryzysie – bez swojego człowieka w Pałacu Prezydenckim rząd Donalda Tuska traci kluczowe polityczne wsparcie. W kuluarach coraz głośniej mówi się o możliwym zdecydowanym ruchu premiera, który miałby przeciąć spekulacje o wcześniejszych wyborach parlamentarnych.

Już podczas wieczoru wyborczego uwagę zwracała wycofana postawa Tuska – nie przemawiał, nie dominował wydarzenia, sprawiał wrażenie osoby świadomej powagi sytuacji. Politycy koalicji rządzącej przyznają, że bez prezydenckiego wsparcia realizacja obietnic wyborczych staje się praktycznie niemożliwa. W tej sytuacji coraz bardziej realny staje się scenariusz, w którym premier wystąpi o wotum zaufania dla swojego rządu – to ruch, który miałby uspokoić nastroje i uciąć wszelkie plotki o rozpadzie większości sejmowej.

Tusk oficjalnie zaprzecza, jakoby planował skrócenie kadencji Sejmu, ale już zapowiedział rekonstrukcję rządu i zmniejszenie liczby ministrów, by poprawić efektywność gabinetu. To jasny sygnał, że szykuje się do politycznej kontrofensywy, choć jego pozycja jest dziś znacznie słabsza niż jeszcze kilka dni temu. Po przegranej Trzaskowskiego i utracie wpływów w Pałacu Prezydenckim premier musi udowodnić, że potrafi utrzymać władzę i zapanować nad coraz bardziej rozczarowaną koalicją.

Obserwujemy więc klasyczny przykład politycznego rozliczenia po przegranej – Tusk staje przed wyborem: albo postawi wszystko na jedną kartę i zawalczy o wotum zaufania, albo pogodzi się z tym, że jego rząd wisi na włosku. W obozie opozycji już słychać głosy triumfu, a wyborcy oczekują konkretów, nie pustych deklaracji. Czy premier przetrwa tę burzę? Najbliższe dni pokażą, czy potrafi wyjść z politycznego zakrętu, czy też podzieli los swojego kandydata na prezydenta.