Kajdanki na pogrzebie dziecka. Służba Więzienna przyznaje się do błędu, ale godności matce nikt nie zwróci

Obraz młodej matki klęczącej nad grobem czteromiesięcznego synka, skutą kajdankami na rękach i nogach, wstrząsnął opinią publiczną. Magdalena W., osadzona w zakładzie karnym, została doprowadzona na pogrzeb dziecka w więziennym uniformie i pod eskortą uzbrojonych funkcjonariuszy. Służba Więzienna tłumaczyła się „negatywną prognozą kryminologiczno-społeczną” i obecnością poszukiwanego konkubenta kobiety, ale po fali oburzenia zlecono wewnętrzną kontrolę.

Wyniki tej kontroli są jednoznaczne: środki przymusu były nieproporcjonalne do zagrożenia. Kajdanki zespolone i więzienna odzież nie miały uzasadnienia w sytuacji, w której kobieta żegnała własne dziecko. Dyrektor Generalna Służby Więziennej zapowiedziała konsekwencje służbowe wobec osób odpowiedzialnych za tę decyzję.

Sprawa Magdaleny W. to nie tylko dramat jednostki, ale i test dla państwa prawa. Kobieta została skazana za oszustwo, a jej dzieci trafiły do rodzin zastępczych. Cztery dni później czteromiesięczny Oskar zmarł. Śledztwo w sprawie jego śmierci trwa, a opinia publiczna domaga się odpowiedzi: kto zawinił i dlaczego nikt nie zapobiegł tragedii.

Władze zapewniają, że procedury zostaną zmienione, a szkolenia funkcjonariuszy zintensyfikowane. Ale czy to wystarczy? Bo choć kontrola wykazała błędy, to godności matce nikt już nie zwróci. A obraz kobiety w kajdankach, klęczącej nad trumną dziecka, pozostanie symbolem tego, jak łatwo system może zapomnieć o człowieczeństwie.